මෙම කතා අවසරයකින් තොරව වෙනත් වෙබ් අඩවි බ්ලොග් අඩවි facebook pages profile වල පල කිරිමෙන් වළකින්න කරුණාකර කතෘ අයිතිය සුරකින්න.

---

මම සෑමවිටම නිශාන්තට ලන්වීමට උත්සහ කරත් මට බය නිසාම ඒක කරන්නට බැරි උනා.. ඉන්දික මාමාටත් අපේ ගෙදර ආවට රෑ ඉන්නට නොහැකි උනා.. ඔහු රෑ ඇවිත් තාත්ත සමග සිට උදේ ගියා මිසක් මට ඔහුගේ පහස ලබන්න බැරි උනා.. දවසක් ටව්මේ දී ඉන්දික මාමාත් මාත් බසයේදී හමුවෙලා ...
ආ රොෂාන් දැන් ඉතින් ඔයාල ලොකු ලොකු ඒවනෙද කන්නෙ..
අනේ නෑ මාමෙ ...
පොර ගමේ යන දවසක් නෑද..
අනේ මන්ද දැන්සති තුනක් විතර නේද ඇවිත්..
ඔව්.. අපේ පොඩි බාප්පාගේ නෑයොලු..
උඹ අපේ ගෙදර යමන්කො.. 
තාත්තගෙන් අහන්න..
ඉන්න බෑ බන්..
අද මගදි කවුරුත් හිටියෙ නැත්තන් මොකක් හරි කරමු..
ඇයි බන් කොන්දොස්තර මල්ලි ඉන්නවනෙ..
ඒකත් ඇත්ත...
ඌටත් දෙමු ඕන්නම්...
අනේ මට බෑ..
බලමුකො මොකක් හරි..
මෙසේ කියූ අපි සෙනග ගොඩ වෙද්දී ඒගැන කතා නොකර මා පිටිපස අසුනේ සුපුරුදු තැනින් වාඩි වී  සිටියා.. ගමනට වෙලාව ආගමන් බසයත් පිටත් උනා.. 
කොන්දොස්තරට මම සල්ලි දුන්නත් මගෙන් එදා ටිකට් කැඩුවේ නෑ.. ඔහු මට විසේස බැල්මක් දැම්ම.. මට ඒක ඇල්ලුවෙ නෑ.. මම ගනන් නොගෙන හිටිය.. ගමට ලන්වනවිට ඔහු මා සමග කතාවට ආව..
මල්ලි හරි රෙස්පට් නේද..?
අනේ නෑ..
උබ හිනා උනාට හිනා වෙන්නෑ ...
අනේ නෑ..
කොන්දොස්තර මා සමග කතාවට වැටී , සීට් එකේ මාලගින් ඉදගත්තා.. ඉන්දික මාමා ගිනිතියා ඇති බව මා ඒකෙන් දැන ගත්තා.. මම කරගන්න දෙයක් නැතිව 
මන් අයියට ආස නෑ.. 
ඇයි මම කලුද..
නෑ..
මන් ආස නෑ..
ආසද බලන්න දැක්කෙ නෑනෙ.. 
අනේ මේ මට බලන්න ඕන්නෑ..
බසයේ පිටුපස මුල්ලෙ මා සිටි බැවින් ඉදිරියට මාව කාටවත් පෙනුනේ නෑ.. බසයේ ඉස්සරහම ඇන්ටිලා දෙනෙක් මිස වෙන කවුරුත් බසයේ හිටියෙ නැහැ.. කොන්දොස්තර මාගාව වාඩි වී.. මගේ අතක් ගෙන ඔහුගේ පයිය වදින සේ කලිසම උඩින් තියමින් අත තදකරා.. පයිය නැගලා හොදටම.. ටිකක් ලොකුවට දැනුනා.. මගෙත් ආසාව ටිකක් ඇවිස්සුනා.. ඒත් ලැජ්ජාව නිසා අත අහකට ගත්ත.. ඉස්සරහට ගිය ඔහු ඇන්ටි කෙනෙකුගේ බඩු මලූ බසයෙන් බා දී යලි මාගාවට ආවේ කලිසමේ සිපරය ඇරගෙන කමිසය බඩට උඩින් ඔසවාගෙනයි... 
පයියෙන් ආ මයිල් හොදින් සාරවත්ව බඩේ වැවී තිබුනා.. පාත් ඌ කලිසමෙන් පයියට උඩින් මයිල් පිරී තිබෙන විදියට මට ආසාවක් ඇති උනා..
මයිල් පිරුනු බඩත් පයියේ උඩ කොටසත් දැකීමෙන් ඇති වූ ආසාව තුල මගේ හැගීම් අවදි උනා.. 
"අයිය හවසට ගෙදර යනවද..
නෑ මල්ලි මන් මේලග නැවතිලා ඉන්නෙ..
කියමින් කොන්දොස්තර මාගාව වාඩි උනා.. 
ඔයාට වයස.. 21, 
මල්ලිට මට 14,
මල්ලිගෙ නම රොෂාන් ..
ඔයා.. මම නිලන්ත..කොහෙද නැවතිලා ඉන්නෙ.. බස් එක නවත්තන තැන කඩේ පාරෙ කෙලවරෙ.. 
අපේ ගෙවල් ලගනෙ අයියෙ..
ආ මල්ලිගෙ ගෙවල් කොහෙද..
වාන කෙලවරේ.. 
ආ.. ඒකද ඉන්දික අයිය හැමදාම ඔයා වෙනුවෙන්ම වානට ගිහින් හරවන් එන්නෙ..
ඔව් මාම අපේ තාත්තගෙ යාලුවෙක්.. 
ඔයාගෙ යාලුව නෙමෙයිද.."
කොන්දොස්තර එහෙම අහපු නිසා මට ඉන්දික ගැන සැක හිතුනා.. අනිවාරෙන් මාගැන මොහුට කියලා කියන එක ගැන.. මම බසයේ ඉස්සරහට ගියේ බහින තැන ලග නිසාත් තවත් ඉන්නට ගියොත් මොහුගේ ග්‍රහණයට හසුවන නිසාත්ය..
මම ඉස්සරහට ගිය ගමන් 
ඉන්දික මාමා මම බහිනව.. ඔයා හොද නෑ..
ඒ මොකෝ බන්.. 
නෑ නිකන්..
ඇයි.. මන් ආවට තාත්තා ගෙදර නෑනෙ කොල්ලො.. 
මම බහින්නම්..
මම වාන ගාවින් බැස්සේ කොන්දොස්තර ගැන හිතමින්‍ ය. රූපය එතරම් ලස්සන නැත්තත් ඔහුගේ රෙදිවලින් වැසුනු ඇග ලස්සන ඇතැයි සිතුනි.. නිශාන්තගේ රූපය නිසා නිශාන්ත ගැනත් හිතින් නිතරම සිතූ මම ඔහුගේ රූපයට සුවදට ආසා කරා.. 
දැන් අලුත් කොන්දොස්තරටත්  ආසාවක් මගේ ඇති උනා..
මේ සිතුවිලිවලින් ගෙදර ගිය මම පැයකට පමණ පසු වැවට නෑමට ගියේ තනියමය.. තාත්තාගෙත්  මගේත් අයියාගෙත් රෙදි පසු ගිය ටිකේ අම්මාට සේදීමට නොහැකිවිය.. ඒවාද රැගෙන මම වැවට ගොස් සෝදන අතර වාරයේ 
"ආ රොෂාන් මල්ලි කාගෙද අප්ප ඔච්චර රෙදි..
මම තිගැස්සී බැලූවිට නිලන්ත මා ඉදිරියේ විය..
තාත්තගෙයි අයියාගේයි මගෙයි. ඔයාද ඒවත් හෝදන්නෙ.. 
ඔව් අම්මට සනීප නෑ.. අපි කතාවට වැටුනු අතර නිලන්ත සරමක් හා බැනියමක් ඇදගෙනයි සිටියෙ.. ඔහු මා සමග කතා කරන ගමන් සරමත් බැනියමත් ගලවා ජොකාපිටින් නෑමට සූදානම් විය.. ඔහුගේ ඇග දුටු මම ඒතුල වශීවිය.. වයස 20 උවත් ඔහු හැදිදඩි පිරිමි ඇගකින් යුක්ත නොඋනත් මයිල් පපුවේත් බඩේත් පිරී ඇත.. කලු කෙට්ටු උස මොහුගේ ජොකා පිම්බී ඉස්සරහට නෙරී තියෙන්නෙ මෝල් වීම නිසාද යන්න සිතා ගන්න බැරි තරම්ය ..
ජොකා පිටින් මාගාවට ඇවිත් ගලක් මත වාඩි ඌ නිලන්ත
රෙදි හෝදලත් ඉවරද..?
ඔව් මම දැන් ටිකක් වෙලා ඇවිත්.. 
මම කතා කරෙද ඔහුගේ ජොකාගෙන් වැසී ඇති පොල්ල දිහා බලමින් ය.. මට දැන් පොල්ල අල්ලා බැලීමට ඇත්තේ පුදුම ආසාවකි.. එක පාරම පැන පොල්ල මිරිකීමට සිත ආවත් මම ලැජ්ජාව බය දෙක මැද මිරිකුනා..

---

කතාව ගැන ඔබගෙ අදහස් පහලින් කමෙන්ට් කරන්න.කතා ලියන කතුවරුන්ට එය වැදගත්වෙි.